Vlaamse Landmaatschappij "Biscopveld"
Het landschap en de natuur in het Biscopveld zijn immers bijzonder: uitgestrekte bossen afgewisseld met kasteelparken, imposante dreven, unieke heiderestanten en heischrale graslanden, vijvers en beekvalleien. Bij heide denkt u misschien eerder aan de Kempen dan aan uw eigen streek… maar toch komt hier nog heide voor die elders in Vlaanderen zeldzaam is. Over enkele jaren zullen aannemers werken uitvoeren om de natuur hier een duwtje in de rug te geven. Maar voor we zover zijn, staat er nog heel wat overleg op het programma met mensen die dit mooie stukje West - Vlaanderen kennen en koesteren.
| |
| Contactpersoon | Vlaamse Landmaatschappij, NV burgerlijke vennootschap met handelsvorm, |
| Adres | Gulden Vlieslaan 72, 1060 Brussel, |
| Website | http://www.vlm.be |
| Tel | 0236.506.6 |
| Verstuur een email | |
 | |
Op 10 juli 2009 is het natuurinrichtingsproject Biscopveld ingesteld. Dat betekent dat de Vlaamse overheid de komende jaren de natuur in uw omgeving gaat beschermen en ontwikkelen.Het weer
Snelgids
· Contacteer Sint Caroluskerk
· Zo is Doomkerke
· Doomkerke in een notendop
· Dorpslied
· Kamphuislied
· KFC Doomkerke lied
· Uw (handels)zaak toevoegen
· Zoek in deze site
Moppen van Fonne
De koei-marchant !
Bink Vaneste, had in ’t begin dat hij begon,
geen super de luxe beesten camion
en de dieren dat hij kocht bij de boeren
moest hij met een camionette naar de markten voeren.
Eenmaal in de week of soms meer, reed Bink,
met het pruttelende sputterende ding,
met twee beesten of zelfs met drie was hij content
zo reed Bink naar de vroege markt in Gent.
Soms van voor vijf uur was hij ter plekke
en had nog tijd genoeg om zich eens uit te rekken,
dan wandelde hij op het marktplein rond .
en zocht of hij geen vroege babbelaar(ster ) vond.
Op een morgen, ’t was nog half donker of half klaar
ziet hij iemand vegen op het trottoir.
Voilà denk Bink,dat is daar iets voor mij
een babbeltje slaan, zo gaat de tijd heel vlug voorbij.
Al naderen zag hij zenuwachtig gedoe
en met versnelde pas gaat hij er naartoe.
’t Vrouwtje maar vegen op haar sloefen en in peignoir
met een borstel zo dun en kort van haar.
’t Was amper schier het plankje dat nog restte
en met een ingehouden lach zei Bink Vanneste:
“’ t Staat bijna geen haar meer op zo te zien”
“sorry” zei ’t vrouwtje ,” hangt mijn peignoir weer open misschien”?
Godwaert