Doomkerke in een notendop

E.H.Doom Stichter der Parochie en bouwer van de kerk,
zo werd er steeds met het jaargebed begonnen.
Een pastorie en een school, er was nog veel werk.
De opvoeding kregen we van de nonnen.
De tijden veranderen, maar ook de namen.
De nonnen verdwenen, terwijl er juffen kwamen.
De Brandstraat met zijn winkels en cafés werd bekend.
Haast bekender dan de Veldstraat in de Arteveldestad Gent.
Andries is naar Amerika geïmmigreerd
en werd aldaar tot consul gepromoveerd .
Nog veel anderen zijn hem achterna gevaren,
om zich op de overzeese welvaart blind te staren.
Enkelen kwamen berooid terug, anderen werden beroemd:
Hun verzamelplaats wordt nog steeds het Amerikaplein genoemd.
Weledele mevrouw kasteeldame Deroo,
gaf bij haar overlijden al haar goed cadeau.
Herbergiers, barbiers, winkeliers allerhande,
ook aan boertjes en mensen van te lande;
Ze is dan ook de geschiedenis ingegaan,
dat ze op 't laatst van haar leven nog veel goed heeft gedaan.
Jonkheer Van Pottelberghe de la Potterie, Dhr. Willy genoemd.
Dank zij hem werd voetbalclub 't Haantje beroemd.
Zijn Vlaamse kermis was legendarisch 't was glammer en glitter,
van de vinkenbond : Hij was nationaal voorzitter.
Meneer Willy won 't duel met de grote bonzen,'t was geen akkefietje.
Hij werd Burgermeester uit dat klein parochietje.
Dat hij leefde lijk "De Oude Belgen" klinkt misschien grof,
maar hij leefde van jacht en visvangst en zijn groten hof.
St. Elooisviering mogen we niet vergeten,
hier wordt niet met borden en bestek gesmeten,
't is een gemoedelijk feest voor jong en oud,
omdat men het bij een democratisch prijsje houdt.
Een hoedenmaakster, een timmerman en een smid,
Doomkerke groeide en werd een dorp met pit.
Een arduinkapper, een fietsenmaker en een garage,
een auto werd een luxe voor het menage.
Een wielerclublokaal, een voor duiven en voor vinken.
Bij winst en verlies hadden mannen reden om een pint te drinken.
Tussen een slager en een bakkerij,
liep een kerkwegel naar de Visserij.
Daar kon men nog zwemmen, 't was de place to be,
't Is vervlogen tijd, is' t nostalgie.
't Verenigingsleven nam een hoge vlucht.
In het cabaret was het applaus nooit uit de lucht.
Een wandelpark, een kamphuis en een voetbalplein,
daar waar de jeugd nog baas kan zijn.
Een enquête over "Dorp inzicht "is bijlange niet slecht,
daar werd de ziel van de Doomkerkenaar blootgelegd.
Suggesties kwamen er uit de bus, sommigen heel apart,
met een geslaagde Kerstmarkt zijn ze gestart. 
Naast het Feestcomite kwam de KVLV goed aan haar trekken.
't Kamphuis dient ook om bij feesten de tafel te dekken
Na dit kort relaas kent u de Parochie door en door,
' k vergat bijna nog het afscheid van Andre Haeck, onze laatste pastoor.
Maar toen zei een pastoor confrater:
Pastoor Haeck was geen pastoor, het was een pater.

Alfons De Fauw=Godwaert begin van de site 2009

Terug naar vorige pagina