Sint Elooisgilde Doomkerke
Waar vroeger de leden vooral landbouwers en aanverwante beroepen waren, gaat het nu om een dorpsfeest waar iedereen welkom is.
De deken heeft de eer de leden uit te nodigen en de feestvierders bij hem thuis te ontvangen.
Op St Elooi ontvangt de deken de leden bij hem thuis, waar ze koffie en een broodje aangeboden krijgen, ook de ruiters worden niet vergeten. Enkele muzikanten van de harmonie zijn ook van de partij en begeleiden de deken en feestvierders tot aan de maaltijd. In stoet wordt er dan naar de kerk gereden, de paarden voorop. Ook de deken van het volgende jaar en echtgenotes van de dekens nemen deel aan deze optocht. Vóór de eucharistieviering worden paarden en ruiters gezegend door de priester. Vroeger was men verplicht om naar de mis te gaan die speciaal wordt opgedragen voor de overleden leden van de gilde. Wie niet ging, mocht ook niet mee aan tafel. Na de mis is er bezoek aan de plaatselijke cafés. Om 13 u 30 proberen we aan tafel te gaan. Tot nu toe lukt dit redelijk. Na de maaltijd, ongeveer aan het moment dat koffie en taart worden verorberd, maakt de deken zijn opvolger bekend. ’s Avonds is er dan nog een gezellig samenzijn voor leden, hun gezin en sympathisanten.
Momenteel telt de vereniging jaarlijks tweehonderdvijftig tot driehonderd leden waarvan zo’n 180 leden aan tafel gaan. Leden van het bestuur - oktober 2010:
| |
Contactpersoon | Albert Van Colen |
Adres | Brandstraat 31, B8755 Ruiselede - Doomkerke |
Tel | 051/688115 |
Verstuur een email | |
![]() |
Het weer
Snelgids
· Contacteer Sint Caroluskerk
· Zo is Doomkerke
· Doomkerke in een notendop
· Dorpslied
· Kamphuislied
· Uw (handels)zaak toevoegen
· Zoek in deze site
Moppen van Fonne
Eerlijkheid boven alles !
Zo zit een man in elkaar, bovenal eerlijk!!
Dave vertrekt 's morgens en zijn vrouw Julie
neemt afscheid van haar man met een ferme zoen.
Onderweg stopt hij voor een koffie,
hij ziet er de poetsster haar ochtendwerk doen.
en in gedachten verzonken glimlachte hij toen hij daar zat.
" als mijn vrouw eens zo’n benen "had.
Noodgedwongen gaat hij in een snackbar ,
hij is zijn proviand voor de middag vergeten,
aan een drukdoende serveuse daar
vraagt hij beleefd om iets te eten.
In gedachten verzonken verborg hij een lach toen hij daar zat
" Als mijn vrouw eens zo ‘n borsten had"
Hij stopt om nog iets te drinken aan een café
’t was weer een drukke lange dag,
hij vraagt een dienster “heb je wifi, a.u.b.?
‘k zou mijn mails nog checken als ik mag... “
en in gedachten verzonken lachte hij geniepig toen hij daar zat
Als mijn vrouw eens zo'n poepje had"
Thuis gekomen vraagt zijn vrouw... "En, hoe hebt u uw dag doorgebracht ?"
Waarop hij antwoordt: "Julie, ‘k heb heel de tijd aan u gedacht".