Feestcomité Doomkerke vzw

Moppen van Fonne

Dat wist de pastoor niet !

Roger was familie van de pastoor,
’t is te zeggen aangetrouwd.
Hij kende eerwaarde door en door
en had nog nooit de mis ” geblauwd.”

Eerwaarde kwam heel vaak op ’t hof
en praatte uren met zijn zus Moniek.
Over ’t weer ,het land, ’t was al geen bof,
door ’t mottig weer kwam iedereen ziek.

Met de lente kwam alles weer goed,
het droogde hard, de zon die scheen.
Er werd geploegd, gezaaid, gewroet
en plots ging alles lijk alleen.

’t Vlas groeide in de zonnebrand
en de oogst was bijna gereed.
Roger was fier op ’t werk en op zijn land
hij had er stevig voor gezweet.

Roger nam de pastoor mee op zekere dag
en toonde fier het groeiende gewas.
De pastoor, luisterde, knikte en zag
en wees naar het deinende gras.

“ ‘t Ligt niet alleen aan u Roger,
natuurlijk hebt ge goed uw best gedaan,
maar je kreeg oprecht de zegen mee,
ons Heer is ook met je werk begaan.”


“ Ons Heer laat de zonne branden
en maakt de winden warm en mild,
ja, ons Heer helpt zo je handen,
ja, ’t is lijk ons Heer het wilt.”



Roger voelde zich te kort gedaan:
Hij dacht, ja, ja, ons Heer ik weet het wel,
maar ik had het meeste werk gedaan,
ja, ja ons Heer ’t is altijd ’t zelfde spel.

Zo kwamen ze al wandelen en al peinzen
bij een wild overgroeid lapje grond.
Roger zag de pastoor al grijzen
en ja, Roger kreeg toen het volle pond

“ ’t Zijn distels, netels en wat bramen
en de vogels broeden in een struik.
‘k weet niet hoe die hier kwamen.
’t is lijk een apart gebruik.”

"Wat is hier gebeurd "vroeg de pastoor
en hij hield zijn schoonbroer scherp in de gaten.
" Wel" zei Roger, " t ging hier al teloor,
Want ...'k heb ons Heer hier baas gelaten ".

Godwaert 08 02 95

>> archief moppen