Paul Mommerency

Paul Mommerency werd geboren op 10 maart 1929 te Kortemark. Zijn ouders hadden een tuinbouwbedrijf en tijdens het bietenseizoen werkte zijn vader als seizoensarbeider in Frankrijk. Thuis waren ze met zeven kinderen.
Hij volgde een opleiding hovenier te Roeselare.
In 1961 huwde hij te Doomkerke met Elvira Braet en woonde sindsdien vlak bij de kerk van Doomkerke. Ze hebben twee kinderen, Mia en Geert.

Beroepsmatig startte hij als hovenier in “Het gesticht”, nu “De Zande” genoemd. Hij klom er via diverse examens op tot afdelingsdiensthoofd. Om dit te bereiken werkte hij tien jaar in het hoofdgebouw van Justitie te Brussel en daarna verschillende jaren in het opleidingscentrum voor opvoeders te Overijse. De laatste jaren van zijn beroepsloopbaan werkte hij terug in Ruiselede.

Hij had veel “natuur”hobby’s zoals onder andere het verzamelen van de schelpen van de Noordzee, het aanleggen van een herbarium, het verzamelen van stenen, plantenzaden, irissen, het kweken van palm in verschillende knipvormen, … Hij was steeds op zoek naar nieuwe verzamelingen.
In 1976 schreef hij het boekje “Zo is Doomkerke”, waarin het ontstaan en de geschiedenis van het gehucht besproken wordt. Hij zorgde er voor dat de kerk van pastoor Carolus Doom, de Sint Caroluskerk, werd geklasseerd als momument.
In datzelfde jaar werkte hij met “alle” Doomkerkenaren aan de stoet: 100 jaar Doomkerke.

Na deze ervaring werkte hij ook mee aan de Molenstoet te Ruiselede en bracht de reuzen ‘Willem Van Gulik en Jan Vlaminc tot leven.
Twee maal stelde hij zich kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen en werd schepen van Cultuur en Sport. Ook daarvoor zette hij zich zoveel als hij kon actief in.
Op 19 oktober 2005 stierf hij aan de gevolgen van de slepende, erge, aftakelende, ziekte van Alzheimer, dit na een verblijf van 42 maanden in het rust- en verzorgingstehuis te Tielt.

Bijlagen: foto Paul Mommerency, foto 2 reuzen, boekje ‘zo is Doomkere’

Terug naar vorige pagina