Doomkerke - 't haantje
Doomkerke, een officieële parochie van de gemeente Ruiselede 't haantje

Ik ben Johan Vanderhaeghen , geboren op 6 april 1953

Johan_hobby_lezen_400.jpgIk ben Johan Vanderhaeghen , geboren op 6 april 1953 in Beernem in het moederhuis dat reeds lang niet meer bestaat. Ik woonde tot 1977 in de Brandstraat , naast meesterJozef Vyncke en rechtover bakkerij Dossche en beenhouwerij Defauw. Na mijn huwelijk ben ik verhuisd naar Lichtervelde.
Mijn vader was Marcel Vanderhaeghen en mijn moeder Gabriëlle had net dezelfde familienaam , ook
Vanderhaeghen dus maar geen familie van elkaar. Toen we in school formulieren moesten invullen met de naam van je vader en moeder werd er soms gelachen omdat ik zogezegd de naam van mijn moeder niet kende … ik moest dan altijd uitleggen dat ze echt dezelfde familienaam hadden maar geen familie waren.
In Doomkerke was er veel familie met de naam Vanderhaeghen en die waren dan nog getrouwd met een Vandevoorde. Iedereen was een beetje dicht of ver familie van elkaar.
Ik ging eerst naar de kleuterklas en die was gevestigd op de zolder van de schuur van Pol Debacker.Ik herinner me nog dat we soms langs de muur moesten staan en de juffrouw eerst de katten moest wegjagen uit onze klas . Daarna ben ik naar de jongensschool gegaan en doordat meester Vincke juist in Naamloos_1_400.jpgpensioen ging heb ik 6 jaar bij meester Braet les gevolgd , in die tijd gaf de meester les aan 3 klassen terzelfdertijd.
Tijdens de vakantie speelden we van ‘s morgens tot ’s avonds : fietsen tijdens Ronde van Frankrijk , atletiek tijdens de WK of Olympische spelen en vooral in de bossen :  vuurtjes maken en kamperen in zelf gemaakte hutten en veel kattenkwaad uitsteken o.a. kikkers en sprinkhanen in de poppenwagens van de meisjes stoppen. Bij pastoor Vandaele ben ik 4 jaar misdienaar geweest met de eerste 2 jaren nog mis in het Latijn.We leerden dan een beetje Latijn vooral de eerste en de laatste woorden kenden we en spraken we dan ook duidelijk en luid , zodat de priester wist wanneer het zijn beurt was om verder te lezen.De vespers bestonden ook nog en om wat jonge mensen de zondagnamiddag naar de vespers te lokken was er op het einde van de vespers tombola voor de aanwezigen je kon chocolade of een klein pakje sigaretten (10 stuks) winnen.We stonden nadien te roken in het straatje naar het voetbalveld.
Toen ik 16 jaar was begon ik te voetballen bij FC Doomkerke . We speelden dan in 3de provinciale.Tijdens de autoloze zondagen wegens olie-schaarste moesten we de zaterdagnamiddag spelen met de eerste ploeg. We zijn dan 1jaar gezakt naar 4de provinciale maar we speelden direct kampioen en stegen we weer naar 3de en wie dit feest heeft meegemaakt zal dit nooit meer vergeten , tot ‘s morgens vroeg werd er gefeest in café “New York” .
In die tijd waren er nog veel cafés in Doomkerke , na de zondagmis deden we een toertje van 3 à 4 Cafés vooraleer we tegen de middag naar huis gingen.
Ik woon nu wel in Lichtervelde maar ik volg nog steeds Doomkerke_ploeg_reserven_400.jpgDoomkerke : de voetbal , de festiviteiten , jammer genoeg ook de sterfgevallen en als er wat te beleven is in mijn dorp kom ik heel graag terug.


Johan Vanderhaeghen

Terug naar vorige pagina