Doomkerke - 't haantje
Doomkerke, een officieële parochie van de gemeente Ruiselede 't haantje

Pastoor André Haeck

 

André Haeck, de pastoor van 't Haantje, wordt op 23 november 90 jaar. Van harte proficiat meneer pastoor! Wij vonden dat deze feestelijke gebeurtenis het geschikte moment was om Pater Haeck toe te voegen aan de rij bekende Doomkerkenaren. 
 
pastoor2.jpgAndreas Godfried Haeck werd op 23 november 1921 geboren te Wingene als zoon van Remi Maurice Haeck en Margaretha Susanna Verstraete. Zijn vader werkte als landsman, zijn moeder was huishoudster. André groeide op in het Breugheldorp. Hij wist al op twaalfjarige leeftijd wat hij wou worden: missionaris. In een artikel uit "De Weekbode van 8 oktober 2010" verwoorde hij het zo:
 
'Toen ik 12 jaar was, hielp ik in de kerk als misdienaar. In die tijd stonden er in de winkels kleingeldblokken. Als je er een paar centiemen inwierp knikte het 'negerke'. Op school moesten we ook alluminiumpapier verzamelen en de chocolade mochten we zelf opeten. Dat was dan voor de zwartjes in Congo. Ik vond dat wel zeer oneerlijk Ik was nieuwsgierig. Ik wou naar het zwarte continent. Ik zag veel paters vertrekken naar onze kolonie. Op een dag kwam pater Kindt de missie preken in Wingene. Toen wist ik dat ik ook missionaris wilde worden.' 
 
pastoor4_500.jpgAndré Haeck had dus niet echt een priesterroeping. Hij kreeg de kans om op het college van de Redemptoristen in Essen te gaan studeren. Hij zat daar op internaat. Op achttienjarige leeftijd studeerde hij af (in 1940). Hij besloot in te treden bij de Redemptoristen. Dat was een logisch gevolg van zijn middelbare studie. pastoor3_500.jpgAndré Haeck was een echte Redemptorist. Hij herkende zich volledig in de moraal van de stichter van zijn orde, Sint Alfonsus. Die moraal had de slagzin: In dubio libertas (in twijfel is er vrijheid). In 1942 werd André geprofest in Sint-Truiden. Hij studeerde na zijn middelbare studies 2 jaar filosofie in Wallonië, daarop volgden vier jaar theologie in Leuven. Daarna kon zijn droom om als missionaris naar Congo te gaan vervuld worden. pastoor5_500.jpgZijn gezondheid was echter een grote spelbreker. Wie naar zwart Afrika wou moest kinine innemen om geen malaria te krijgen. André had een zwakke maag en mocht geen kinine slikken...   Hij kon gelukkig aan de slag in de achterbuurten van Leuven. Hij deed er het soort werk doen waar père Gilbert zo populair is mee geworden. Zijn gezondheid bleef echter roet in het eten gooien. Hij kreeg hartproblemen en moest rusten.pastoor6_500.jpg Dat kon hij in het klooster van Essen, maar niet voor lang. Hij moest al vlug godsdienstlessen geven in de hogere cyclus in het plaatselijke college in de latijnse humaniora. Later kreeg hij er de moderne humaniora van de Broeders van liefde, die ook in Essen gevestigd was, bij. Nog later werkte hij als leraar in Willebroek. André Haeck was ongeveer tien jaar aan de slag als leraar. Toen kreeg hij last van zijn hart. Dokter Denolf uit Wingene raadde hem aan om het les geven op te geven en pastoor te worden. Een Redemptionist die pastoor werd was en is een zeldzaamheid. Toch ging pater Haeck in op het voorstel van de dokter ...
  
André kon in Limburg aan de slag als pastoor, maar dat vond hij te ver van de heimat. Anderzijds kreeg hij te horen dat hij te modern was voor het bisdom Gent. Na enkele maanden wachten werd André door zijn overste gepolst om pastoor in Doomkerke te worden. Dat kwam hem goed uit omdat Doomkerke een kleine parochie is en daarenboven vlak bij zijn Wingene ligt. André raadpleegde zijn voorganger in Doomkerke om meer voeling met mijn toekomstige parochie te krijgen. Hier zei pastoor Haeck in De Weekbode het volgende over:
 
 ' De paster zei me: "Alles is in orde in 't Haantje. Je moet het jaargebed doen, dat levert wat drinkgeld op voor de pastoor." Wat hij me niet vertelde was dat de de pastorij helemaal verouderd was. Het regende er zelfs binnen. En dan was er nog de dorpszaal (zucht), daar stond 450 000 frank schuld op. Toen ik in 1980 officieel benoemd werd wist ik direct wat me te doen stond, de schuldenput vullen en herstellingen uitvoeren in de pastorij. De dorpsbewoners keken verwonderd toe. "De paster stoat ip de lére", riepen ze uit. Dat hadden ze nog nooit gezien. Ik raakte vlug ingeburgerd. Ik ben er 29 jaar priester geweest. ' 
 
pastoor7_500.jpgAndré Haeck was een populaire dorpspastoor, mensen uit andere parochies kwamen speciaal naar Doomkerke om zijn mis bij te wonen. Zijn zondagsmis duurde niet te lang, dat vonden vele gelovigen een pluspunt. Eerwaarde Heer Haeck schreef zijn preken ook niet uit. Hij maakte gebruik van mindmapping voor zijn preek. Mindmapping is een moeilijk woord, maar het komt op het volgende neer: Hij schreef het thema van zijn preek in het midden van een leeg blad. Daar rond krabbelde hij wat trefwoorden, de rest was improvisatie. Pastoor Haeck is een verteller, zo kon hij de gelovigen boeien. hij was niet bang om een grapje te maken tijdens zijn preek. Die grapjes zorgden meer dan eens voor een luidop lachend publiek in de kerk. Daarnaast was de priester ook gekend voor het afspelen van modernere muziek in de mis. 'Conte partiro van Andrea Bocceli' was één van zijn lievelingsnummers in de eucharistie-vieringen. Zelfs een popdeuntje was mogelijk als het in de context van de eredienst paste. Verder was André Haeck gekend omdat hij vaak mensen liet meedoen aan de eucharistie. Het bekendste voorbeeld hiervan is waarschijnlijk de nachtmis op kerstavond. De plaatselijke KLJ en later de kinderen van de lagere school beeldden het kerstverhaal uit, met alles erop en eraan. De ezel die Maria droeg kwam de kerk binnen. De herders werden begeleidt door een kudde schapen. De dieren bleven tot het einde van de nachtmis in de kerk. Dat heeft trouwens nooit voor problemen gezorgd.  
 
pastoor8_500.jpgIn november 2009 ging E.H. Haeck, toen net geen 88 jaar oud, met pensioen. De pastoor van Ruiselede nam zijn taken over.  André kon in de pastorij van Doomkerke blijven wonen.  Hij vult zijn dagen met lezen en documentaires bekijken. Ondanks zijn leeftijd blijft hij zich interesseren in hetgene dat zich afspeelt in de wereld. Hij is vooral nieuwsgierig naar de nieuwigheden op audiovisueel vlak. Begin deze maand konden we hem nog bewonderen voor zijn Nintendo Wii in het Eén programma man bijt hond. Onze pastoor is wel met pensioen, maar blijft actief en is mee met de tijd. We wensen hem een goede gezondheid en nog vele mooie jaren toe.
 
Reporter van dienst Kristof Vancolen

Terug naar vorige pagina