"Kiek de Pastre staat op de leere!!"

Interview met de nieuwe pastoor van Doomkerke.

We trokken met onze cameraman naar Doomkerke.
Bellen aan de pastorie en de deuren aan de over kant gingen open "Hi es guntere" en ze wezen naar de garage Lambert. We troonden vandaar de pastoor mee naar zijn pastorie om een fotootje te schieten. "Kom blnnen in de paardestal", zei de pastoor guitig. Een leeg,groot huis,veel te groot met de kale plaaster van de muren, alles op een hoop in de grote kamer, boeken, zetels, tafels, bureelmeubelen en wat vervroren kamerplanten: 'de verwoeste gewesten'. Ondertussen geklop en getik op buizen,de chauffagemannen. Ik zit hier zonder alles, zei de pastoor geen water, geen vuur en geen W.C.. Uit beleefdheid durven wij niet te veel rondkijken en we trokken naar de garage Lambert in de warmte van de living met 'n druppel en een sigaar van de vriendelijke hospita.
Mijnheer Pastoor, we hebben zoal een ronl gehoord van uw preken in Poeke. Wat vertelt ge de mensen de zondag? Vertellen is het juiste woord, iets om ze terug te leren luisteren. Mag ik even uw aandacht... ik ga niet preken want ik heb iets te zeggen.
Leren lu1steren, zegt U. Wat bedoelt U?
Wel, ze waren hier niet meer gewoon van te luisteren naar een preek. Wel van daar achteraan de mannen te zitten ronken gelijk duivers op 'n duivekot. Ik dacht aan onze lessen over de geconditioneerde reflexen. Ik heb de achterste stoelen weggepakt, kwestie van de nesten uit te branden. Het ronken is afgelopen.
Wat deed U vroeger, Mljnheer Pastoor?
Lesgeven in twee humaniora's in de hogere cyclus: een jongensschool en een melsjesschool, kwestie van evenwichtig te blijven.
Een enorm verschil nu zeker in een parochie?
Niet zo enorm Hier heb je ook jeugd en ze zijn geen haarke beter of slechter dan de Antwerpse. Ge moet overal vechten om er nog iets aan te zeggen te hebben.
Vechten, zegt U.
Figuurlljk, natuurlijk. Ik ben een Westvlaamse vechtershaan. Ik heb hier en daar al wat bij moeten vijzen en dat wordt niet altljd in dank afgenomen, integendeel!
Maar ze zijn wel dynamisch, dat moet gezegd. We hebben samen, na 19 uur, weken lang in de vakantiemaanden de dakgoten en de vensterramen van de parochiezaal en de lokalen geverfd. Groot en klein hielp. Echt plezant! Er zat al niet veel verf meer op om af te krabben. Het hout had de laatste verfborstel 23 jaar geleden gezien en ondertussen veel regen.


De pastorle dateert van 1864, zagen we op de gevel. Veel werk daar?
Een lekkend dak en dakgoten, kapotte vloeren, geen bad, geen W.C.. De rest is prima in orde. Ze zijn al weken bezig. Ik kampeer. Ik stel er mij mentaal op in, anders word je zot. Het heeft zijn charme, de mensen leven enorm mee. Ze nodigen uit om bij hen te komen eten, mij te komen warmen. Ze bieden aan om te komen helpen leven hier echt mee.
Dat hebben we bemerkt, ze weten waar ge zijt.
Niet alleen waar ge zijt, ook wat ge doet of wie er aan de deur komt bellen. Ge zoudt hier niet, gelijk in Antwerpen, een week kunnen doodliggen, Neen, als ge hier langer dan 9 uur zoudt proberen uit te slapen, riskeert ge een dokter aan uw deur te krijgen, of een andere pastoor met de "berechtinge".
Hoe komt dat, iets speclaals hier ln de streek?
Ja speciflek Doomkerke. Een lange straat. Veel gepensioneerden, veel vrije tijd en iedereen famllle van iedereen. "Alles familie en hondejong" lachen ze zelf. Gelijk 'n hut pemen - mijnheer de paster - trekt ge hier, 't schudt vier meter verder. Ze aanvaarden u hier maar in de groep, als ze alles van u weten, in uw onderbroek. Ze kunnen hier lets "stil" houden in famllie en de helft van het dorp weet het. En er gebeurt niets, geen busverbinding, 'n afgesloten milieu met de rug tegen de bossen, het rliksopvoedingsgesticht en het bisdom Gent, en als er niets gebeurt maken de mensen zelf verhaaltjes. Kwestle van de eentonigheid te breken en wat te kunnen vertellen aan de toog van de café of in de winkel.
U noemt het bisdom Gent en het rijksopvoedingsgesticht in één adem. Houdt dit verband?
Nee, maar het is een feit, we liggen tegen de bossen en het bisdom Gent, dat is natuurlijke grens. U kent toch het effect van een natuurlijke grens? Een nijdige vraag, mijnheer Pastoor, hoe staat U tegenover de officiële Kerk?
Officieel natuurlljk. Hoe kan het anders? Maar in de praktijk moeten we soms wel eens 'n oplossing zoeken die eerst menselijk en dan pas officieel kan genoemd worden. Maar dat is de normale houding van iedere zielzorger. In Leuven in de Burgermeesterstraat heb ik weinig theologie kunnen gebruiken.
U sprak van de burgemeesterstraat in Leuven?
Ja, dat was in de jaren '51 - '56. In '48 werd ik priester gewijd en dan het tweede noviciaat. Dat was strenger dan het eerste. In het eerste was dat meer om te lachen met eigenaardige Italiaanse gewoonten en penitenties. We hebben immers een Italiaanse regel. We zijn in 1732 ln Napels gesticht door de H. Alfonsus.
Bv eten, zittend op de grond, dat deden we graag. We hadden honger. 't Was onder de oorlog. Ze konden dan niet zien hoeveel we op schepten in onze telloor. Want met ons rantsoen rogge-, tarwe-, patattenmeelbrood hadden wij niet genoeg. In dat tweede noviciaat was het veel strenger. We moesten missiesermoenen en retraitesermoenen maken onder leidlng van Pater Geerebaert.
Wat heeft dat met Leuven te maken?
Wel, het "vuur" in de hel in mijn missiesermoennen laaide niet hoog genoeg, denk ik en de mensen vielen niet allemaal subiet dood. Ik deugde niet voor de missies, zei de missiepredlkant. Ik zocht ander werk. Mgr Desmedt, toen hulpbisschop van Mechelen, vroeg twee paters om tegaan werken in een totaal asoclale wijk. Allemaal socialist en communist. Van die mannen die met een fietsketting de hoogstudentenbetogingen van toen te lijf gingen. Zoiets als de Marollen in Brussel. Veel krotwoningen en een aantal doodlopende steegjes. Vierhonderd huizen en veertig cafés en "daar gebeurt van tijd iets, meneer - zeiden ze... -  of broeder ,zijde gij echt niet getrouwd. Ge hebt toch zeker wel iets zitten? tegen ons moogde dat wel zeggen zulle" - vroegen ze. We hebben dit stuk kunnen inlijven in de parochie.
Dus wel wat ondervinding van parochiewerk?
Ja, dan maar wat buitengewoon! Leuven van '51 - '56 en de laatste vijf jaar een zes weken de pastoor en de medepastoor vervangen in een voorstad van Parijs onder de vakantie. Preken in het Frans, dopen, trouwen en ziekenbezoek. Voor de laatste sakramenten was het veel "à l' hôpital" ofwel te laat.
Welke studies hebt U gedaan, Mijnheer Pastoor?
Moet ik bij het begin beginnen? Vanaf mijn zes jaar in de Ondank, bij de zusters, gemengd. Losgelopen tot mijn zes jaar - er was geen bewaarklas - ik heb er deugd van hehad. Daarmee ben ik misschien zo speels gebleven. Dan in Essen Grieks Latijnse. Verder wijsbegeerte en theologie - zes jaar en in het Latijn a.u.b.. De wijsbegeerte samen met de Walen ln Beauplateau. Daar heb ik Frans geleerd. De theologie in Leuven.
Wat hebt U vroeger allemaal gedaan van werk?
Meestal retraites aan jeugd, gezinnen, soms al eens kloosterzusters of priesters, daarna twaalf jaar godsdienstleraar en onder de vakanties jeugdkampen van scouts en chiro of de mutuallteitskampen in Zwitserland en aalmoezenler van zo'n Gasthof voor jonge en grote gezinnen in Zuid-Tirool.
Hoe ziet U de toekomst hier in Doomkerke?
Voor mij nog een vraagteken Ik leer stilaan de mensen kennen. Sympathiek volk en ik was direct aanvaard omdat ik hier van Wingene ben.
En onder ons gezegd Doomkerke heeft altijd met één oog naar Wingene gelonkt en met maar een half oog of een schuinse blik naar Ruiselede.
Ik ben de parochie in kaart aan het brengen 290 Bewoonde huizen. Waarvan 71 bewoond door mensen van boven de 70 jaar; 55 huizen bewoond door mensen tussen de 60 en de 70 jaar; 58 tussen de 50 en de 60 jaar; 57 tussen de 40 en de 50 jaar; 38 tussen de 30 en de 40 jaar en slechts 17 gezinnen onder de dertig jaar. Trek dan maar zelf de conclusies. Dus een oudere bevolking, uiteraard conservatief. Iedere verandering komt hier wel hard aan. Ook de nieuwe pastoor. We zijn van het ene uiterste in het andere gevallen, resumeren de mensen.
We dronken onze druppel uit en we vertrokken met de gedachte: "De nieuwe pastoor staat goed op snee."
(redactie de pastoor)
(reportage: W.Lema en N.Maes)

Dit artikel werd overgenomen uit 'De Vrije Ruiseledenaar'

Bron: Vrije Ruiseledenaar

Terug naar vorige pagina