Moppen van Fonne

Het aardsparadijs

Heerlijk in den hof van Eden
leefde Adam heel lang geleden.
Wat verlangt een mens nog meer
hij kreeg de zegen van de Heer.

Al de dagen van de week
zwom hij in ’t water van de beek,
hij brandde bruin, hij baadje pootje
en liep lekker in zijn blootje.

Toen hij plotseling op een dag,
bij ieder dier een wijfje zag.
Vliegensvlug liep hij naar de Heer
en legde al zijn grieven neer.

Hij zei :” Heer ik wil niet klagen,
maar ‘k verveel me ganse dagen.
‘ k Vraag u onderdanig en beleefd
of u voor mij geen vrouwtje heeft.?”

“ Wel” zei de Heer, “ ‘ k zal er eens op denken
om op uw verjaardag, u een vrouw te schenken.”
Adam stond al van pret te springen
en kocht zich twee verlovingsringen.

Zo heeft de Heer Eva geschapen,
uit een rib toen Adam lag te slapen.
’t Was een pracht, de Heer kent er iets van,
een vrouw met alles d’ er op en d’ er an.

Ze leefden verder,heel tevreden
de Heer was content met wat ze deden,
de zomer ging, de herfst die kwam,
’t was toen dat Eva een appel nam.

“Aan alle bomen die daar stonden
mocht men plukken “ zei de Heer zo onomwonden,
plukt en eet van ieder die daar staat
Maar nooit , van de boom van goed en kwaad .

Toen Eva al dat fruit zag hangen
brandde ze van ’t groot verlangen,
ze nam een hap, dat zijn bewezen feiten
en deed Adam ook eens in de appel bijten.

Maar toen gingen hun ogen open.
Distels, doornen en werk met hopen,
’t was uit met ’t mooi luilekker leven,
het paradijs werd opgegeven.

Door een appel zoals je nu weet,
werkten Adam en Eva zich in ’ t zweet,
wat een geluk gaf Adam nog te verstaan,
‘k moet nooit naar mijn schoonmoeder gaan.godwaert

>> archief moppen