Galerij St-Elooi Doomkerke 2013/12/16

Moppen van Fonne

De olifant

De pastoor van een klein gehucht
ergens tussen Gent en Dendermonde,
ontving op zekere dag ’t gerucht:
Een vermaard circus is weer op ronde.

Zijn misdienaars zijn in de ban
een levendig spektakel hier zo dicht,
ze praatten en ze lachten dan
en in hun ogen tintelde een licht.

Ze vroegen aan meneer pastoor:
“Of hij misschien d’er ook naartoe zou gaan,”?
“ Nee, maar nee, daar ben ik niet voor,
zoiets ,daar trek ik mij niet van aan.”

“ ‘ k Moet mij toewijden aan mijn kerk,
de godsvrucht mindert, ‘k moet het gedogen,
maar zoals ik toch wel bemerk,
het circus strooit zand in jullie ogen.

Maar ’s middags was er nieuws van Job,
hij had een reclamefoldertje mee:
Een olifant, een naakte vrouw daarop,
zij showt haar nummer lijk een fee
.
De pastoor was geaffronteerd
de afkeer stond op ’t gezicht te lezen,
zo wordt men gemanipuleerd:
Is daarop nog nooit protest gerezen.?

De lange nacht die bracht soelaas
en ja meneer pastoor, die fleurde op.
“Bah, een circus is niet zo dwaas,
de massa van gans ’t dorp staat op zijn kop.”

“ ‘k Zal maar gaan, ‘k heb geen bezwaren”
zei de goede herder met een lach.
“ ’t Is van in mijn kinderjaren,
dat ik een olifant van ’t circus zag.”
Godwaert

>> archief moppen