Galerij Dagreis Sint-Elooisgilde Doomkerke 24 juli 2014
Gerelateerde galerijen
Het weer
Snelgids
· Contacteer Sint Caroluskerk
· Zo is Doomkerke
· Doomkerke in een notendop
· Dorpslied
· Kamphuislied
· KFC Doomkerke lied
· Uw (handels)zaak toevoegen
· Zoek in deze site
Moppen van Fonne
Martha of was het Maarten?
Martha was de jongste, maar ze was haantje de voorste van de klas,
ze noemden haar Maarten omdat het een echte knechten brakke was.
Een salto mortale, het klimrek, de bok en de plint daar had ze niets aan,
ze stond moeiteloos op haar handen, ja, ze kon er zelfs op gaan.
Ze roofde vogels in de bomen en droeg een sjofele broek,
haar brute woorden zette ze kracht bij met een grove vloek.
’t Was geen gewone,’t was une pièce unique ,dat mag gezegd,
leren deed ze niet graag, maar ze was wel mechanisch aangelegd.
Ze volgde vakschool, voor een meisje was dat weergaloos
en haar praktische opleiding , dat verliep vlekkeloos.
Ze leerde er lassen en frezen en slijpen en boren,
“een ware stielman” , zei de leraar,” is onder ons geboren.”
Dat ze garagist wilde worden ,hing al lang in de lucht,
in het schriftelijk examen slaagde ze amper met vrucht.
Maar de praktijk had geen enkel geheim, ze was er de held,
ze wilde wel zelfstandig zijn, maar het ontbrak haar aan geld.
Ze solliciteerde, niemand was happig om haar aan te nemen,
een vrouwelijke garagist, lach niet ,dat kun je niet menen.
Haar oom was bij de VAB en hield de hand boven haar hoofd,
hij ging naar de directie en daar werd haar een baan beloofd.
Het coronavirus sloeg toe en ging met hele hoge koorts gepaard,
ook de wacht op de weg werd jammer genoeg niet gespaard.
Martha leek immuun, ze werd niet ziek en de volgende dag,
mocht ze bij haar nonkeltje, bij de VAB aan de slag.
’t Personeelsgebrek was dramatisch, Martha moest alleen op stap,
van bij de eerste panne dacht de chauffeur 1 april, dat is een grap.
Een vrouw als garagist, met grote pet en vuile vettige kleren,
allé vooruit dacht hij, we zijn nooit te oud om iets te leren.
De motorkap werd geopend in een fractie van een seconde,
Martha keek, voelde en betaste al de draden in ’t ronde.
Ze maakte haar wijsvingers nat en Miel dacht wat hebben we nu?
Maar heel deskundig legde ze die op de kontakten van de accu.
“ ‘ k dacht het al” zei Martha,” uw batterij is sjieke plat, dat is de reden"
“ maar enfin “ zei Miel, “ ‘k heb ze net gekocht , twee weken geleden”
Maar de uitspraak die volgde deed zijn wantrouwen nog groeien
Martha zei” helemaal plat, anders zou mijn spiraaltje toch gloeien!….Godwaert 06 04 22