Galerij Bal - Feestcomité 03-07-2010

Moppen van Fonne

Maurits de mollenpakker

Maurits de mollenpakker , zo werd hij versleten
omdat er velen zijn naam niet weten.
Hij liep op ’ t land ,op de pelouses en in de wei,
hij wist al het laatste nieuws, hij was overal bij.
Niemand vroeg , wie is die vent?
Als mollenpakker was hij overal bekend.

Met een aftands brommertje reed hij rond,
een klak op zijn hoofd en een sjaal voor zijn mond.
Een afgedragen frak tot ver onder zijn knieën,
je kon hem niet schatten op een jaar of tien.
Niemand vroeg : wie is die vent?
Als mollenpakker was hij overal bekend.

In de zomer, nog voor het hanengekraai,
was hij met zijn brommerke reeds op draai.
Hij zei: ’t is binst de koelte om doen,
mollen slapen niet tot de noen.
maar niemand vroeg: wie is die vent?
Als mollenpakker was hij overal bekend.

’s Winters, als ’t sneeuwde en vroor
toch reed hij er met zijn brommerke door
En voorzichtig met zijn kloefen aan,
is hij tot bij een nieuwe molshoop gegaan,
maar niemand vroeg: wie is die vent?
Als mollenpakker was hij overal bekend.

Van heinde en verrre kwamen ze om advies,
’t werd deskundig gegeven door Maurits.
“Als ge ergens een molshoop of een molleree vindt
ge nadert heel voorzichtig EN tegen wind.
Hebt een eindeloos geduld en zeker niet spreken,
als ge goed luistert, zult ge hem horen steken.”
Maar niemand vroeg: wie is die vent?
Als mollenpakker was hij bekend.

De trofeeën ( mollen) dat weten we allang,
die hing hij aan een draadje of lei ze op de vensterbank.
’t Was wel niet appetijtelijk, maar ’t was een feit:
Die vervelende mollen waren we kwijt.
Maar iedereen kende die vent,
de mollenpakker ,-lijk slecht geld- was hij bekend.
Godwaert 20 jan ‘86

>> archief moppen