Brandstraat nr. 2
Hoeve met losse bestanddelen rond een begraasd erf. Voor de eerste maal afgebeeld in het Renteboek van de heerlijkheid Sint-Pieters-Schalklede uit 1686 en beschreven als "behuysde hofstede ende drij stucxkens lants groot ontrent vijf gemeten", eigendom van Christaen Lootens en zijn kinderen. Staat aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Op het primitief kadaster (ca. 1830) getekend met het woonhuis ten noorden van het erf, er tegenover een schuur en ten westen van het huis een ovenhuis (zomerkeuken). Ca. 1928 wordt dit laatste vergroot in oostelijke richting en dan eventueel omgebouwd tot varkenstal. Ca. 1944 uitbreiding van de schuur en uitbreiding van het erf tot aan de straat. Ca. 1970 toevoegen van de oostelijke aanbouw aan het woonhuis. Het erf is toegankelijk via smeedijzeren hekken. Gebouwen in rode, verankerde baksteen onder pannen zadeldaken, eventueel teruggaand tot de 18de eeuw. Witbeschilderde boerenwoning boven gepekte plint en met gecementeerde linkerzijgevel. Getoogde muuropeningen met gedeeltelijk bewaard schrijnwerk. Beluikte vensters met grote roedeverdeling. Opkamertravee aan de achterzijde. De dakrand rust op brede, houten klossen. Stoep in cementtegels. Grote schuur en stalling met recentere aan- en verbouwingen. Leegstaande en verwaarloosde toestand. (Opgenomen tijdens veldwerk, maar afgebroken in juni 2008).In de loop van 2010 vervangen door een nieuwbouw, wanneer de bouwfaze ten einde is volgen foto's.
| Met dank aan: |
| Van Vlaenderen P. & Vranckx M. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Ruiselede, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL39, (onuitgegeven werkdocumenten). |
| Auteurs : Patricia Van Vlaenderen, erfgoedconsulent, Afdeling R-O West-Vlaanderen - Onroerend Erfgoed Martien Vranckx, bouwhistorica |
| De inventaris is een dynamisch document. De meest recente gegevens en fotomateriaal vind u op http://inventaris.vioe.be. |
Het weer
Snelgids
· Contacteer Sint Caroluskerk
· Zo is Doomkerke
· Doomkerke in een notendop
· Dorpslied
· Kamphuislied
· KFC Doomkerke lied
· Uw (handels)zaak toevoegen
· Zoek in deze site
Moppen van Fonne
The story of little duimpy
Voor zij die de eerste les goed geleerd hebben.
There wasseris a little boy, who was so little that everyone gave him the byname of little Dumpy. He had six brothertjes and six sistertjes. His father was a woodhacker and his mother was working in the householding.
On a given day, the father said: “I hold it no longer out, I word myself the blubber. What do hou gonna do now?” Mother said: ”Well what will you do.?” The father answered: “To morrow I bring alle the little bloeikens into the wood and when they are far genoegh, I let them in the steak.”
But little Dumpy, very good by time and haertstiike pienter, had heart everything. At night, he at two sneads of bread and slipped out of the bed. He went to the tuinpatch and propped his brooksacks full of kaiselstones.
The next morning the fatherbracht the children into the wood. But by every step, Little Dumpy let fallen a kaiselstones. When the were far genoegh in the wood, the father let them in the steak. But Little Dumpy sead to his brothertjes and sistertjes: “kelm on, kelm on, doenot kraai. I bring you heelhouds back.”
And via his kaiselstones they came home. The father was jus sitting on tweecee and he heard the doorbell clingel. There was the hole nest again thous.
The next morning the father did theselfde, but Little Dumpy had no time to pick up kaiselstones, so he did it with a packy of volcorn bread of a welknown mark (the only that you smite away is the verpacking.!)
When the daddy letthem in the steak again, Little Dumpy said upnex: “Kelm on, kelm on, I bring jou heelhouds back just like gister”. But he could not find the way, becauses the vereckte mushes had eaten up the bread. The children kraai and kraai. Little Dumpy said: “Keep your big waffles shut” and he clautered in a tree, looked om his heen and saw a little lightje. It was the light of the house of the big Rous. That was rotten, because the Rousen like to eat little children up with houd and hair.
But as I said, Little Dumpy was very pienter and was not afraid at all. ‘s Nights, when the Rous was maffing, he packed the seven miles lears of the Rous and all his money and his checkbookje. He wecked his brothertjes and sistertjes loyed them up his shoulders and putste the plate.
The father stood by the gardenhek with a vernlooker and saw how they came ongestepped. He was very blaay and the mother of course too. And when they are not did ,they live long and happy.