Bosdreef nr. 1
Boerenarbeiderswoning, volgens kadastergegevens opgetrokken ca. 1879, als onderdeel van het in cultuur brengen van het z.g. "parochieveld", waarbij de gemeente als eigenaar van de gronden, deze in erfpacht geeft en de erfpachter instaat voor het optrekken van een woning. Volume van drie traveeën in verankerde, bruine baksteenbouw onder zadeldak (mechanische pannen) op gepekte plint. Rechthoekige, beluikte muuropeningen met vernieuwd schrijnwerk. (Opgenomen tijdens veldwerk, maar afgebroken of gedeeltelijk opgenomen in de nieuwbouw in mei 2008).
| Met dank aan: |
| Van Vlaenderen P. & Vranckx M. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Ruiselede, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL39, (onuitgegeven werkdocumenten). |
| Auteurs : Patricia Van Vlaenderen, erfgoedconsulent, Afdeling R-O West-Vlaanderen - Onroerend Erfgoed Martien Vranckx, bouwhistorica |
| De inventaris is een dynamisch document. De meest recente gegevens en fotomateriaal vind u op http://inventaris.vioe.be. |
Het weer
Links
Snelgids
· Contacteer Sint Caroluskerk
· Zo is Doomkerke
· Doomkerke in een notendop
· Dorpslied
· Kamphuislied
· Uw (handels)zaak toevoegen
· Zoek in deze site
Moppen van Fonne
Als je verhuisd
Als je de huurders niet kent !!
Roste Pol is een begoede eigenaar , zijn suikernonkel sterft.
’t Water wil al naar de zee en zodus : hij heeft alles geërfd.
Het huisje is niet riant ,maar in goede staat en wil het verhuren.
De affiche is nauwelijks opgehangen en waarlijk na enkele uren
komt er een Turk die interesse heeft voor het sobere gebouw,
maar zegt hij : “ik moet het nog eens bespreken met mijn vrouw”.
Pol heeft zijn bedenkingen en wil de deal alsnog verhinderen
hij argumenteert: “ge hebt vier vrouwen en zesendertig kinderen.”
De Turk protesteert en verzekert Roste Pol “dat hij geboren is in Gent .
Dat hij twee kinderen heeft ,één vrouw en de geplogenheden kent.”
Pol laat zich overhalen, maar de onzekerheid begint toch te knagen.
tijdens de verhuis parkeert hij ,onopvallend tussen de bomen, zijn wagen.
Hij zit wat ineengedoken achter zijn stuur de verhuis te bespioneren
en wat ziet hij plots aan het venster van het huizeke passeren?
Hij kan zijn ogen niet geloven , diezelfde Turk, en vier vrouwen
en, en , zesendertig kinderen die helpen de inboedel versjouwen.
In een Franse colère springt hij naar de Turk en zegt :” leg dat maar eens uit!
Eén vrouw, twee kinderen, ge hebt gelogen en mij bedrogen, “ roept hij luid.
“Ik telde vier vrouwen , en zesendertig kinderen, daarover hebt ge niet gerept.”
Rustig zegt de Turk: “’t is maar als ge verhuist dat ge weet hoeveel brol je hebt”.godwaert