Hamerstraat nrs. 1-3
Z.g. "d' Oude Schole". Achterin gelegen boerenarbeiderswoning, tussen 1859 en 1880 in gebruik als veld- en kantschool. Voorheen zijn de kinderen van de toenmalige wijk 't Haantje (cf. Brandstraat en Haantjesstraat) aangewezen op de school in de verafgelegen dorpskern van Ruiselede. In 1859 aangekocht door pastoor Doom om er een school in te richten. De zusters O.-L.-Vrouw van Zeven Weeën van Ruiselede (cf. Bruggestraat nr. 29) komen er les geven. De school, gewijd aan Sint-Jozef, kent onmiddellijk een groot succes. De leerlingen verhuizen vrij snel naar een nieuw schoolgebouw (ingewijd in 1880) langs de Brandstraat (cf. nrs. 24- 26). Voormalige veldschool, achterin gelegen, laag dubbelhuis toegankelijk via een wegel, wellicht opklimmend tot de eerste helft van de 19de eeuw. Verankerde baksteenbouw onder zadeldak (Vlaamse pannen) met witbeschilderde voorgevel en gecementeerde linkerzijgevel. Gewijzigde vensteropeningen. Het geheel van de straat afgescheiden door een ligusterhaag en toegankelijk via smeedijzeren hekken gevat in betonnen pijlers. Het landgebouw aan de straatkant in verankerde baksteen onder zadeldak (mechanische pannen) staat op de Atlas der Buurtwegen (1842). Mogelijk was dit oorspronkelijk een aaneengesloten rij van arbeidershuisjes.
| Met dank aan: |
| Van Vlaenderen P. & Vranckx M. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Ruiselede, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL39, (onuitgegeven werkdocumenten). |
| Auteurs : Patricia Van Vlaenderen, erfgoedconsulent, Afdeling R-O West-Vlaanderen - Onroerend Erfgoed Martien Vranckx, bouwhistorica |
| De inventaris is een dynamisch document. De meest recente gegevens en fotomateriaal vind u op http://inventaris.vioe.be. |
Het weer
Snelgids
· Contacteer Sint Caroluskerk
· Zo is Doomkerke
· Doomkerke in een notendop
· Dorpslied
· Kamphuislied
· KFC Doomkerke lied
· Uw (handels)zaak toevoegen
· Zoek in deze site
Moppen van Fonne
Ook een manier van vasten
Miel en Chris waren christelijk geïnspireerd
met het “memento homo” zijn ze weer gekeerd,
want ze haalden ook dit jaar hun askruisje af
en dachten aan het stof, de as en het graf.
Om onze vasten betekenis te geven,
wel : zei Chris, ze lonkte en ze lachte even,
“wat zouden we in feite nog kunnen doen?
“onze buurman rookt niet meer, dat is nen goen.”
“Maar, zei Miel ,’k ben verwonderd, zoals ge ziet
‘k heb nooit gedronken en roken doe ik niet.
Maar ’t valt mij plots iets te binnen, we zijn gered:
Van nu af, slapen w’ elk in een ander bed.”
Chris jubelde, zoiets dat was nog eens vasten,
ik vertel het later eens aan mijn gasten.
Dat is nog iets anders dan het roken laten:
We overtreffen hem in alle maten.
Maar …..na de derde dag ,en ’t is niet gelogen
is Chris heel lief rond Miel zijn nek gevlogen.
Vol passie en vurig riep ze keer op keer:
“Ventje lief, onze buurman die rookt nu weer…..”
Godwaert 21 02 96