Oude Veldstraat nr. 8
Oude Veldstraat nr. 8. Boerenarbeiderswoning met (later toegevoegde)geïncorporeerdestalling. Staat afgebeeld op het primitief kadasterplan (ca. 1830). De andere gebouwen dateren volgens kadastergegevens van 1945, 1950 en 1964. Woonhuis gelegen ten noorden van het begraasde erf. Verankerde, witbeschilderde en witbepleisterde (imitatievoegen) baksteen onder zadeldak (mechanische en Vlaamse pannen). Rechthoekige muuropeningen, beluikte vensters. Het erf is van de straat afgescheiden door een gemengde haag van meidoorn en hulst.
| Met dank aan: |
| Van Vlaenderen P. & Vranckx M. 2008: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Ruiselede, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL39, (onuitgegeven werkdocumenten). |
| Auteurs : Patricia Van Vlaenderen, erfgoedconsulent, Afdeling R-O West-Vlaanderen - Onroerend Erfgoed Martien Vranckx, bouwhistorica |
| De inventaris is een dynamisch document. De meest recente gegevens en fotomateriaal vind u op http://inventaris.vioe.be. |
Het weer
Links
Snelgids
· Contacteer Sint Caroluskerk
· Zo is Doomkerke
· Doomkerke in een notendop
· Dorpslied
· Kamphuislied
· Uw (handels)zaak toevoegen
· Zoek in deze site
Moppen van Fonne
Als je verhuisd
Als je de huurders niet kent !!
Roste Pol is een begoede eigenaar , zijn suikernonkel sterft.
’t Water wil al naar de zee en zodus : hij heeft alles geërfd.
Het huisje is niet riant ,maar in goede staat en wil het verhuren.
De affiche is nauwelijks opgehangen en waarlijk na enkele uren
komt er een Turk die interesse heeft voor het sobere gebouw,
maar zegt hij : “ik moet het nog eens bespreken met mijn vrouw”.
Pol heeft zijn bedenkingen en wil de deal alsnog verhinderen
hij argumenteert: “ge hebt vier vrouwen en zesendertig kinderen.”
De Turk protesteert en verzekert Roste Pol “dat hij geboren is in Gent .
Dat hij twee kinderen heeft ,één vrouw en de geplogenheden kent.”
Pol laat zich overhalen, maar de onzekerheid begint toch te knagen.
tijdens de verhuis parkeert hij ,onopvallend tussen de bomen, zijn wagen.
Hij zit wat ineengedoken achter zijn stuur de verhuis te bespioneren
en wat ziet hij plots aan het venster van het huizeke passeren?
Hij kan zijn ogen niet geloven , diezelfde Turk, en vier vrouwen
en, en , zesendertig kinderen die helpen de inboedel versjouwen.
In een Franse colère springt hij naar de Turk en zegt :” leg dat maar eens uit!
Eén vrouw, twee kinderen, ge hebt gelogen en mij bedrogen, “ roept hij luid.
“Ik telde vier vrouwen , en zesendertig kinderen, daarover hebt ge niet gerept.”
Rustig zegt de Turk: “’t is maar als ge verhuist dat ge weet hoeveel brol je hebt”.godwaert